dred scott v. sandford ne demek?

Dred Scott v. Sandford , 60 US (19 How.) 393 (1857), Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesi'nin, Amerika Birleşik Devletleri Anayasası'nın, Afrika kökenli insanlar için Amerikan vatandaşlığını içermesi gerekmediğine karar verdiği önemli bir karardı . köleleştirilmiş ya da özgürdü ve bu nedenle Anayasanın Amerikan vatandaşlarına tanıdığı hak ve ayrıcalıklar onlar için geçerli olamazdı. Dred Scott bir köleydi ve sahibi John Emerson onu köleliğe izin veren bir eyalet olan Missouri’den alıp köleliğin yasaklandığı Illinois’ye götürmüştü.

Karar, sahipleri onu köle sahibi bir eyalet olan Missouri'den, köleliğin yasa dışı olduğu özgür bölgeler olan Illinois ve Wisconsin Bölgesi'ne götüren köleleştirilmiş siyah bir adam olan Dred Scott davasında verildi. Sahipleri daha sonra onu Missouri'ye geri getirdiğinde, Scott mahkemede özgürlüğü için dava açtı ve "özgür" ABD topraklarına alındığı için otomatik olarak serbest bırakıldığını ve yasal olarak artık bir köle olmadığını iddia etti. Scott, ilk olarak Missouri eyalet mahkemesinde açtığı davada yasalarına göre hala bir köle olduğuna karar verdi. Daha sonra, ABD federal mahkemesinde dava açtı. Daha sonra ABD Yüksek Mahkemesi'ne başvurdu. Birkaç yıl sonra Scott, Emerson’la birlikte Missouri’ye geri döndü. Scott, özgürlük olan bir eyalette yaşamış bulunduğu için kendisine bundan böyle köle gözüyle bakılmayacağına inanıyordu.

Mart 1857'de Yüksek Mahkeme, Dred Scott'a karşı 7-2 kararı verdi. Mahkeme, Baş Yargıç Roger Taney tarafından yazılan bir görüşte, Afrika kökenli insanların "Anayasa'daki 'vatandaşlar' kelimesi altında yer almadığına ve dahil edilmelerinin tasarlanmadığına ve bu nedenle hiçbir hak ve hak talebinde bulunamayacaklarına karar verdi. bu belgenin Amerika Birleşik Devletleri vatandaşlarına sağladığı ve güvence altına aldığı ayrıcalıklar". Mahkeme Scott Amerikan vatandaşı olmadığına karar verdi Çünkü o buna göre, "kurmak asla, aynı zamanda herhangi bir devletin vatandaşı değildi ve vatandaşlık çeşitliliği olduğunu" III. Madde, ABD federal mahkemesi girebilmeleri için gereklidir bir dava üzerinde yargı yetkisini kullanmak. Scott'ı çevreleyen meseleler hakkında karar verdikten sonra, Taney daha da devam etti ve ABD Kongresi'nin anayasal yetkilerini aşan bir kölelik sınırlaması olarak Missouri Uzlaşmasının tamamını ortadan kaldırdı. Emerson 1843’te öldü ve üç yıl sonra Scott özgürlüğün kavuşmak için Emerson’un dul eşi aleyhine dava açtı. Bir Missouri mahkemesinde görülen davayı Scott kazandı; fakat, eyalet yüksek mahkemesi bu kararı bozdu.

"Yasal gerekler yerine getirilmeden" hiç kimsenin yaşamından, özgürlüğünden ve malından yoksun bırakılamayacağı kuralı, Anayasa’nın en önemli kurallarından birini ifade ediyor. Aynı sözler, eyalet yetkilerinin sınırlandırılması olarak 14. Değişiklikte de yer alıyor. Bu cümle, bir kişinin yaşamı, özgürlüğü ve malının devlet memurlarının denetimsiz yetkisine bırakılamayacağı fikrini ifade ediyor. Bu fikir, "akranlarının ya da eşitlerinin yasal kararı ya da ülke yasaları olmaksızın" kralın bir kimseyi hapsettiremeyeceğini veya ona zarar veremeyeceğini öngören Magna Carta’ya kadar uzanmaktadır.

Yasal gerekleri yerine getirmek kuralı Yüksek Mahkeme tarafından birbirinden çok farklı davalara uygulamıştır – aynı ifade 14. Değişiklikte eyaletlere kısıtlama getirmektedir. 1900’lü yılların ortalarına kadar, Mahkeme yasal gerekler kuralını, kişileri mallarını istedikleri şekilde kullanmaktan men eden yasaları hükümsüz kılmak için kullanmıştır. Bugün ise, mahkemeler bu kuralı kişisel özgürlüklere müdahale eden yasaları hükümsüz kılmak için kullanmaktadırlar.

Değişiklik, aynı zamanda yönetimin, bir kişinin malını hakça bir ödeme yapmadan kamulaştırmasını da yasaklıyor. Yönetimin bir malı halkın kullanımı için alma hakkına kamulaştırma yetkisi denir. Yönetimler bu yetkiyi, karayolları, okullar ve diğer kamu kuruluşlarına arazi sağlamak üzere kullanırlar, ancak mal sahiplerinin adil bir şekilde tazmin edilmesi gerekmektedir.

Taney ve diğer bazı yargıçlar, kararın Amerikan halkını giderek daha fazla bölen kölelik tartışmasını kalıcı olarak çözeceğini umsalar da, kararın etkisi tam tersi oldu. Taney'nin çoğunluk görüşü köle sahibi eyaletlere uygundu, ancak diğer tüm eyaletlerde yoğun bir şekilde kınandı. Karar, kölelik konusundaki ulusal tartışmayı alevlendirdi ve nihayetinde İç Savaş'a yol açan bölünmeyi derinleştirdi. Birlik İç Savaşı'nı kazandıktan sonra 1865 yılında, Dred Scott iktidar tarafından iptal edildi Onüçüncü Değişiklik bir suç için ceza olarak haricinde kölelik kaldırıldı ABD Anayasası'nın ve Ondördüncü Değişiklik herkesin doğmuş veya" için vatandaşlık garantili, Amerika Birleşik Devletleri'nde vatandaşlığa kabul edildi ve yargı yetkisine tabi".

Bayan Emerson yeniden evlendi ve Scott, onun kardeşi John Sanford’un (duruşma tutanaklarında yanlış olarak Sandford diye yazılmıştı) yasal malı oldu. Scott özgürlüğünü elde etmek için Sanford’u dava etti ve mahkeme 1854’te Scott aleyhine karar verdi.

Yüksek Mahkemenin kararı, hem kararın ne kadar açık bir şekilde ırkçı olduğu hem de dört yıl sonra ABD'nin neredeyse yok edilmesindeki hayati rolü nedeniyle o zamandan beri geniş çapta kınandı.¹ Bernard Schwartz, "En kötü Yüksek Mahkeme kararlarının herhangi bir listesinde ilk sırada yer alıyor - Baş Yargıç Hughes, Mahkemenin kendi kendine açtığı en büyük yara olarak nitelendirdi" dedi.² Junius P. Rodriguez, bunun "ABD Yüksek Mahkemesi'nin en kötü kararı olarak evrensel olarak kınandığını" söyledi.³ Tarihçi David Thomas Konig, bunun "tartışmasız mahkememizin şimdiye kadarki en kötü kararı" olduğunu söyledi.⁴ Dava Yüksek Mahkeme’ye gittiğinde mahkeme üyeleri, özgür bir eyalette yaşamasının Scott’u özgür bir adam yapmadığına, siyah olduğu için Scott’un vatandaş sayılmadığına ve bu nedenle de bir mahkemede dava açma hakkı bulunmadığına karar verdiler. Mahkemenin bu kararı büyük eleştirilere yol açtı, kölelik karşıtı Abraham Lincoln’un 1860’ta başkan seçilmesine katkıda bulundu ve 1861’de İç Savaş’ın başlamasını çabuklaştırdı. Dred Scott-Sanford kararı, 1865’te Anayasa’ya getirilen ve köleliği ortadan kaldıran 13’üncü Değişiklik ile bozuldu, 14’üncü Değişiklik ile de 1868’de eski kölelere vatandaşlık verildi.